Bir zamanlar kısaca ben daha çocuk yada gençken 🙂 Ülkemde (KKTC) bu şekilde günlerde yer gök bayraklarla dolardı… Kıpkırmızı ay yıldızlı, Kırmızı Beyaz ay yıldızlı. Siyasal görüşü ne olursa olsun farketmeksizin her evin balkonunda, camında , bahçesinde ağacında asılırdı gölgesinde yaşadığımız bayraklarımız… Hepsi seninle gitti Kurucu Cumhurbaşkanı Rauf Raif Denktaş… 

Co-Create Deprem Çalıştayı...

Co-Create Zelzele Çalıştayı… “Sonuçlar sekiz eleştiri problemi vurguluyor”

Bak,şimdi küçücük evlerimiz büyüdü, demirden meydana getirilen tas yerine devasa duşlarda,banyolarda yıkanıyoruz, iç bahçelerden çıktık büyük peyzajlı bahçelerde surları çağrıştıran duvarların arkasında komşularımızı tanımadan oturuyoruz. Artık kapıların önünde molehiya ayıklayan da azca sayıda kaldı,onlar da paketlendi market raflarında, çirpi ile arkamızdan koşan teyzeler de yok. Sokakta pirili oynayan çocuklar da… 

Biz büyüdük, büyüdükçe uyuduk, uyutulduk. Oysa çocuklar uyuyarak büyür derler biz uyutularak öldük… 

Gene de  ruhumuzda Mustafa Kemal Atatürk sevgisi, emanetimizde Cumhuriyet ile geleceğe yüreğimizde sakladığımız umutla uyanmak adına 100. Yılımız mübarek olsun… Sevgi, Saygı ve Özlemle…