Ödül Aşık ÜLKER
Kıbrıs Türk Öğretmenler Sendikası (KTÖS) Genel Sekreteri Burak Maviş, 2023-2024 eğitim-öğretim yılının kaosla başlayacağını, sorunların sorumlusunun da Eğitim Bakanlığı olacağını söylemiş oldu.
Maviş, “Öğretmen her zamanki benzer biçimde görevinin başlangıcında olacak, okullar grevle açılmayacak. Öğretmen görevinin başlangıcında olacak, fakat cemiyet da görecek ki, okulda yaşanmış olan sorunların sorumlusu Eğitim Bakanlığı’dır” dedi.
Okulların gereksinimlerine dair geçen yıl yaptıkları tespitlerin tümünün geçerliliğini koruduğu kaydeden Maviş, durumu Yenidüzen’e değerlendirdi.
“Çocuklarımızı doğal olarak ki koruyacağız, vicdanımız, sevgimiz bunu yapmayı gerektirir. Ödev ve sorumluluklarımıza devam edeceğiz” diyen Maviş, “Kısa ve uzun solukta hedefleri belirlenmiş, vizyonu olan bir eğitim programıyla eğitimde süre uzatılabilir. Evlatların okul sonrasında, ücret ödeyerek, sanatla alakalı ve sportif faaliyetle ilgili kurs alması yerine, bu kursları ücretsiz bir şekilde okullara taşıyacak formül vardır. Bunu ortaya koyabilecek bir bakana ihtiyacımız var. Kaptan fena olursa, tüm rüzgarlar fena olur ve vapur doğru yol almaz. Nazım Çavuşoğlu, problem çözücü, ortaklaşa iş ve diyaloğa açık bir bakan değildir. Bir senedir çatışma yaşıyoruz, bu çatışmada bu vapur yol alamaz” diye konuştu.
Sual: Öğretmen sendikaları her yıl yaz sonunda okulların eksiklerinin giderilmediğini söyler. Bu yıl da durum değişmemiş görünüyor. Tespitleriniz nedir?
Maviş: Geçtiğimiz yıl, Haziran 2022’de okulların kapasitesi ve gerekseme analiziyle ilgili bir belge yayınladık. Bu yıl da aynı emek vermeyi yaptık ve geçen yıl ne söylediysek hepsinin geçerliliğini koruduğunu gördük maalesef. Okullarımızın gövde eğitimi ve spor dersleri için lüzumlu malzemeler, müzik enstrümanları tamamlanmamış. Neredeyse hiçbir okul Eğitim Bakanlığı tarafınca kültürel, sanatla alakalı ve sportif etkinliklere katılım için teşvik edilmiyor ve maddi-manevi desteklenmiyor. Okul öncesinde oyuncakların temininde sorun var. Neredeyse hiçbir okula Eğitim Bakanlığı tarafınca gereksinimlerine yönelik kafi maddi destek sağlanmıyor. Neredeyse hiçbir okula Eğitim Bakanlığı tarafınca öğretmenler ve öğrenciler için kafi bilimsel nitelikli destek sağlanmıyor. Müfredat, öğretim, öğretme ve öğrenme programları, okullarımızdaki öğrencilerin gereksinimlerine bakılırsa tasarlanmış değildir. Okulların %62’sinde hususi eğitim gereksinim duyan öğrenciler için okul içinde bir destek sınıfına ve hususi eğitim öğretmenine gerekseme var. Okulların bütçesinin olmaması, araç-gereç eksiklikleri ve yabancı öğrencilerle yaşadığımız problemler, eğitim programlarının fazlaca kültürlü ve kapsayıcı bir yapıda olmaması benzer biçimde sorunları bu yıla da taşıdık.
Sual: Okulların demografik yapısına da sık sık dikkat çekiyorsunuz. Bu mevzuda son durum nedir? Bakanlığın bu mevzuda emek harcaması var mı?
Maviş: Kamu okullarına devam eden öğrencilerimizin %40’ı KKTC vatandaşı değil. İlkokullarda ana dili Türkçe olmayan yabancı talebe oranı %8. Bu yıl sayının artacağını düşünüyoruz. Çoğunluğu Türkiye olmak suretiyle, ilkokullarımızda 41 değişik ülkeden talebe var. Bu ülkeler içinde Afganistan, Afrika, Almanya, ABD, Arnavutluk, Azerbaycan, Bangladeş, Belarus, Bulgaristan, Ekvator, Fas, Filipin, Filistin, Cenup ABD, Gürcistan, Hindistan, İngiltere, İran, İrlanda, İsrail, İsveç, Kamerun, Kanada, Kazakistan, Kırgızistan, Kore, Moldova, Nijerya, Özbekistan, Pakistan, Rusya, Suudi Arabistan, Sudan, Suriye, Türkiye, Türkmenistan, Ukrayna, Ürdün, Vietnam, Yemen ve Zimbabwe içeriyor. Eğitim Bakanlığı bu yükü kaldırmadığını söylüyor ve mesuliyet almak istemiyor. Sorumluluğu ailenin üzerine yıkmak istiyor. Evlatların Türkçe seviyelerini belirleyip, 300-350 dolar ücretli bir kurs yapmaktan bahsediyorlar. Kursta başarısız olanları eğitim sisteminin haricinde tutacaklarını söylüyor. Gene anayasaya, çocuk haklarına aykırı düşünceler… Yasalarımız, evlatları 15 yaşına kadar sistemde tutmamızı emreder. Yabancı evlatların yoğun olduğu okullar bellidir. Bakan’ın idrak etmek istemediği, ilköğretimde 15 okulda yoğunluk var. Bu okullara entegrasyon sınıfları, dil sınıfları açılması gerekiyor. Vatanımızda uzmanlar var. Yabancı çocuklar, hem yoğunlaştırılmış Türkçe eğitimi, hem de kültürel-sosyal becerilerin gelişmesiyle sisteme dahil olabilirler, en kısa ve bilimsel yöntem budur. Eğitim bir harcamadır, bu ülkeye yabancı bir nüfus gelecekse, onu getirenin üstelenceği bir eğitim fonu oluşturulmalı. Yabancı bir ülkeden istihdam yapacaksanız ve o şahıs ailesiyle gelecekse, ülkeye girerken işverenin ödemesi ihtiyaç duyulan bir meblağ olmalı. Bunu, kişinin inisiyatifine bırakmamak gerekiyor. Başka kaynaklardan da yararlanılabilir, BM ve AB fonlarına başvurup, Eğitim Bakanlığı talepte bulunabilir. En kolay yol, problemi aileler ve çocuklar yaratıyormuş benzer biçimde, tutarı onların üstüne yıkarak, problemi çözemezlerse onları sistemin haricinde bırakmaktır. Başka bir ülkede Eğitim Bakanı bunu söyleseydi, o gün çekilme etmesi gerekir.
Sual: Kitaplarda tepkilere yol açan değişimler yapılmış oldu. Kitaplarla ilgili iyi mi bir süreç yaşandı? Bakanlık, yabancı öğrencileri kapsayıcı değişikliklerden olduğundan bahsediyor.
Maviş: Kitaplarda değişim yaparken ülkemizdeki bulunan evlatların etnik, kültürel kimlikleri düşünülerek, hem Kıbrıs Türk kültürünün ne işe yaradığını onlara aktarırken, hem de onları kapsayıcı, çeşitliliği özetleyen bir değişim olsaydı buna kimsenin itirazı olmazdı. Filistin ve Hindistan’dan fazlaca azca öğrencimiz var, bakanlık okullardaki yabancı öğrencileri kapsayacak fotoğraf seçimi yaptıklarını söylüyor fakat eskiden o sayfalarda başka resimler vardı. Eskimo, Amerikalı, Batılı, Ortadoğulu ailelerin resimleri çıkarıldı, tek tip, ataerkil yapıyı özetleyen, bayanı aşağılayan ifadelerin bulunmuş olduğu iki aile yapısı yerleştirildi. Bu hem kapsayıcı değil, hem çoğulcu değil. Kendi ailesiyle, kitaptaki aile yapısını karşılaştırıp, çocuklarda kafa karıştırışıklığı yaratmak amaçlanıyor. Bu, aile yapısına ve kadının özgürlüklerine müdahaledir.
Kitaplarla ilgili ilk emek harcama 2013’te başladı ve 2018’de tamamlandı. O süre içindeki eğitim bakanlarının tamamı UBP’dendi. Hazırlanan kitaplarda 6 değişik kategoride problemler gözümüze çarpmıştı, toplumsal cinsiyet eşitliği, militarizm, queer ailelerin görmezden gelinmesi benzer biçimde… Rapor hazırladık ve Eğitim Bakanlığı’na sunduk. O dönem, kitaplarla ilgili program Gazi Üniversitesi ile yaptıkları bir antak kalma çerçevesinde başlamıştı. Ondan sonra ihaleyi DAÜ aldı, Ahmet Pehlivan’ın direktörlüğünde komisyonlar kuruldu, programlar ve kitaplar çalışıldı. Programların ve kitapların bazen güncellenmesi, Eğitim Bakanlığı’nda bir birim olması ve kitapları yazan kişilerle, her yıl kitaplarda güncellemeler yapılması gerekir. Nazım Çavuşoğlu göreve geldi ve temel eğitim programlarını geliştirme projesini durdurdu. 2021’den bugüne dek, Talim Terbiye Dairesi çatısı altında emekler yapmak istediler. Okulları gezdiler ve öğretmenlerden geri bildirim aldılar. DAÜ’nün 1000 öğretmenin katılımıyla yapmış olduğu, üç senelik emek vermeyi dikkate almadılar. 27 Ocak 2023’te Türkiye Eğitim Bakan Yardımcısı buraya geldi, İlahiyat Fakültesi’nin konuşma salonunda, Türkiye’den görevli 282 öğretmene iki günlük oryantasyon emek harcaması yapılmış oldu. Türkiye Eğitim Bakan Yardımcısı orada bir “müjde” verdi, “programlar ve kitaplar Ankara’da yazılacak” dedi. Akabinde Talim Terbiye Dairesi yetkilileri birkaç kere Ankara’ya gitti. Buradan 25 şahıs, Türkiye’den de 150 görevli şu anda tartıştığımız ürünü çıkardı. Türkiye’nin İslami aile yapısı çerçevesinde hastalık hissettikleri görselleri kitaplardan çıkarttılar ve kendi istedikleri görselleri kitaplara yerleştirdiler. Biz tartışmayı, kadının kılık giyim özgürlüğü, İslamofobi yada din üstünden yorumlamıyoruz. Tarihsel sürecimize baktığımızda, kitaplardaki değişim kültürel bir müdahaledir. Fetine nenem, rahmetli olana kadar kara çarşafla dolaştı, Melek nenem, kültürümüzün parçası olan yemeni bağladı. Biz hoşgörü kültüründen geldik. Bizim Rumlarla, Ortodokslarla da din üstünden bir kavgamız olmadı. Kıbrıs’ta en büyük din kavgası, 1923-1956 içinde evkafçılarla, Kıbrıs Türk toplumuna liderlik eden, Mustafa Kemal Atatürk ilke ve inklaplarını benimsemiş yapı içinde oldu. O dönemde laiklik, seküler yaşam kazanmıştır. 1983 sonrası, anayasasında laiklik ilkesi bulunan Kıbrıslı Türk toplumu, hem kuzeydeki Türk toplumuna, hem de güneydeki Kıbrıslı Rum toplumuna bakılırsa daha seküler bir görüntü sergiledi. Bu bağlamda, hem toplumsal yaşamda, hem de eğitim alanında daha fazlaca hissedilir hale gelen uygulamalar Kıbrıslı Türk toplumunda, öteki toplumlardan daha çok kaygı yarattı ve yaratmaktadır. Son dönemlere bakacak olursak, Kur’an kursları, mecburi din dersi, İlahiyat Koleji benzeri konuların toplumda yarattığı temel irdelemenin bir boyutu da budur. Son olarak ise, ilköğretim kitaplarıyla mevzu gündeme geldi. Bu, aile yapısına müdahil olma ve tesettür üstünden toplumları kamplaştırmaya dönük bir harekettir. Bizlerden, tesettür üstünde bir münakaşa yaratmamızı bekliyorlar, bu toplumda bugüne dek böyle bir durum olmadı. Laik toplumlarda, dindar kesimler de yaşıyor, evrensel haklardan onlar da yararlanıyor. Anayasamız din, vicdan, yakarma, inanç özgürlüğünü güvence altına alıyor. Fakat devlete de vazife veriyor, laik cumhuriyet olarak organlarını organize etmesi gerekiyor.
Eğitim Bakanlığı’nın, Kur’an kurslarını denetlemesi gerekir fakat bunu yapmayarak, anayasanın 23 ve 59’uncu maddesini yerine getirmiyor ve kabahat işliyor. Cemiyet yapısına uygun olmayan resimler ve kültürel yapımızın içinde olmaması ihtiyaç duyulan bilgiler, anayasaya karşın, kitaplara yerleştiriliyor. Üçlü hükümet, anayasa dediğimiz yapıyı kevgire dönüştürdü, dikkate almıyor ve anayasayı koruması ihtiyaç duyulan kurumlar, Başsavcılık, müdahale edecek bir pozisyona ulaşamıyor. Anayasa ile ilgili, yakınma olmasına gerek olmadan, Başsavcılık’ın müdahale etmesi gerekir.
Sual: Kitaplarla ilgili iyi mi bir yol izleyeceksiniz?
Maviş: Kitaplarda bizlerden istenen ayrıştırmayı yapmayacağız. Biz, kapsayıcı ve çeşitliliği ifade eden görsellerle, söz mevzusu sayfaları tekrardan organize ederek, yeni sayfalar hazırlayıp öğretmenlere vereceğiz ve kitaplara yapıştırmalarını isteyeceğiz. İçerisinde, İslamofobi olmayan, tüm kültürlere eşit duran, anayasanın emrettiği benzer biçimde din ve vicdan özgürlüğüne saygılı bir yapı olacak. Eğitim Bakanı “Kıbrıslı Türkler, Müslüman ve Türkçe konuşan bir toplumdur” diyor fakat anayasa bunu çürütür, devletin dini olması imkansız, tüm dinlere eşit mesafede olması, çoğulcu davranması gerekiyor.
Sual: Bakanlık öğrencilerin ve öğretmenlerin ne kadar yanında?
Maviş: Öğretmenlik, işle ilgili stresten en fazlaca etkilenen meslekler arasındadır. İlk kere bu yıl öğretmenlerin mesleki stres düzeyini de ölçtük. Öğretmenler hem ekonomik zorlukla, hem de evlatların sosyo-ekonomik zorluklarıyla başa çıkmaya çalışıyor. Ek olarak kalabalık sınıflar da problem yaratıyor, 110 okulun 23’ünde normalin üstünde yoğunluk var, bu da talebe nüfusunun yarısını oluşturuyor. Okulların nüfusunun artacağını söylemiştik bundan dolayı ekonomik nedenlerle hususi okullardan ayrılanlar oldu, ek olarak yabancı nüfusta da artış var. Bazı okullara konteyner sınflar yerleştiriliyor.
Meslekle ilgili stres benzer biçimde psiko-sosyal tehlikeler, öğretmenlerin genel sağlığını ve esenliğini giderek daha çok etkiliyor. Yaptığımız araştırmada okullarımızın %75’inde mesleki stres düzeyinin kabul edilebilir seviyenin üstünde olduğu ortaya çıktı. Araştırma sonuçlarımız, öğretmenler için en mühim stres faktörlerinin eğitim yönetimi, okul ve okul sonrası emek harcama koşulları ve eğitim ortamlarıyla ile ilgili bulunduğunu ortaya koymuştur. Stres, çalışanların kişisel bir problemininin göstergesi değil, kurumsal sorunların bir emaresidir. Artan iş yükü, vakit baskısı, fena eğitim yönetimi, mesai saatleri haricinde uzun saatler yönetici, veli ve talebe görüşmeleri, okullardaki özerklik eksikliği, ilgili bakanlıkla zayıf ilişkiler, kamuoyunda mesleğin düzeyi benzer biçimde negatif durumlar öğretmenlerde strese bağlı hastalıklarda artış yaşanmasına niçin olmaktadır. KTÖS, tüm okulların eğitim ve tahsil için güvenli, sıhhatli ve rahat bölgeler olması gerektiğine inanır. Stres, yalnız öğretmenler ve eğitimdeki öteki personel için değil, dolaylı olarak öğrenciler ile eğitimin niteliği ve verimliliği için de bir risktir. Meslekle ilgili stresi önleme ve bunlarla savaşım etme, Bakanlığın bir sorumluluğudur. Öğretmenler içinde stresi önlemek, azaltmak ve ortadan kaldırmak için uygun önlemleri almayı amaçlayan bir emek harcama en kısa sürede tüm paydaşların katılımıyla başlatılmalıdır. Okullarımızın azca bir kısmında öğretmenlerin ruhsal sağlığı ve refahı ciddiye alınıyor. Öğretmenlerimiz, yüksek oranda öğrencilerin disiplin sorunlarıyla başa çıkmakta zorlanıyor. Okulların %70’inde, zor öğrencilerle başa çıkma mevzusunda öğretmenlerimiz güçlük yaşıyor. Okulların fazlaca azında zor öğrencilerle çalışmak için etkili stratejiler geliştirildi.
Sual: Zelzele sonrasında okulların sağlamlığı sorgulanmaya başladı. Okullar açılıyor fakat bu mevzuda büyük adımlar atılmadığını görüyoruz…
Maviş: Okullar açılıyor fakat okul binaları ile ilgili hemen hemen fizyolojik bir emek harcama yapılmadı. Eylül ayından itibaren, minimum 124 okulda 345 bina aşamalı olarak şantiyeye dönecek. Şu ana kadar vizesi tamamlanan, ihale aşamasında olan okul sayısı 12’dir, 5’inin ihalesine çıkıldı. Başbakanlık’taki Zelzele Komitesi’nde iki öğretmen sendikası de var, görevimiz ihalelerin bir an ilkin tamamlanıp, öğrencilerin konteyner sınıflardan kurtarılıp uygar sınıflara dönmesidir. Son 50 senenin, 42 senesinde Eğitim Bakanlığı UBP’de idi, Çavuşoğlu da üçüncü kere göreve geldi. Binaların bakım onarım gereksinimlerini her yıl gündeme getirdik amna dikkate alınmadı, problemler birikti. Süre içinde, okul aile birlikleri, iyi niyetle fakat mühendislik ölçümleri yapılmadan, okullarda bazı değişimler yaptırdı. Devlet, okulları sahipsiz bıraktı. İlginç olan devletin elinde okulların plan-projeleri yok. Bugünkü gecikmelerin bir sebebi de budur, bundan dolayı bu sürecin kahramanı İMO tek tek okulların projelerini tamamlamaya çalışıyor.
İhalesi tamamlanan 5 okul var, hemen hemen inşaat başlamadı. Devam eden iki inşaat var, biri belediyenin üstlendiği, Değirmenlik İlkokulu’nda kapalı binanın tamamen yıkılması, ki tekrardan yapılacak, zamanı bina olan diğerinde de güçlendirme yapılacak, okula iki de konteyner derslik kondu. Yeniboğaziçi’ndeki ilkokulda da bir şirket, yeni binayı tamamlayacak ve eski bina güçlendirilecek. Başbakanlık’ta kurulan komitede sendikalar yer alınmasına karşın, Eğitim Bakanlığı’nın okullarla oluşturduğu komitede sendikalar yok. Bu da bizlere Eğitim Bakanı’nın öğretmen sendikalarıyla sıhhatli bir kontakt kanalı kuramadığını ve demokrasiden ne kadar uzak bulunduğunu bir kez daha gösteriyor.
Eğitim Bakanlığı’nın, okul sağlığı, iş güvenliği ve evlatların güvenliği mevzularında da bir emek harcaması yok. Güçlendirme yada tekrardan yıkım yapılacak binalarda hangi evlatların yada öğretmenlerin konteyner sınıflarda yada başka okullarda eğitime devam edeceği belirsiz. Evlatların bir kısmı uygun olmayan eğitim ortamlarında öğretim hayata geçirmeye çalışacak ve fırsat eşitsizliği yaşayacak.
Yasa ile oluşturulan ve 24 Ocak 2024’de sona erecek olan zelzele fonunda birikecek miktar ve Merkez Bankası’nın katkılarıyla okulların tamiratının tamamlanması, bu döviz krizi ortamında gerçekçi değil. Müteahhitler 2.5 milyar TL’ye gerekseme bulunduğunu söylüyor, ek işler hariç. Eğitim Bakanlığı 3 milyar TLlik bir kaynak oluşturacağını söylemiş oldu fakat bunun deposu belli değil. İhale süreçleri kısa sürede tamamlansa bile, uygulanacak çözüme bakılırsa okulların Eylül ayına kadar hazır olması mümkün görünmüyor.
Sual: Durum böyleyken, bir de tam gün eğitim tartışması yapılıyor…
Maviş: Eğitim Bakanlığı tam gün eğitim diyor fakat bence yanlış kullanılıyor. İlkokullarda pazartesi okul açıktır, yeni bir pazartesi daha yaratıp salı da okul açık kalsın istiyorlar. Bakanlık “12:40’ta okul kapansın, 14:10’da açılsın ve 15:30’da, mesaiye uyumlu şekilde, kapansın” diyor. Buna bakılırsa yalnız bir ders artacak. Normalda pazartesi üç ders aktivite olurdu, pazartesi bir ders saati azalacak, salıya aktarılacak. Biz bilimsel nitelikli takvimi imzalamadık. Eğitimde sürenin uzaması için, Eğitim Bakanlığı’nın belirli koşulları kısa vadede yerine getirmesi ve uzun solukta hedef koyması gerekiyor. Biz bu hedefi görmedik. Bakanlık’ta veri yok, hedef yok, eğitim programı yok. Taşımacılıkta belirsizlik var. Çocuklar okulda kalacaksa nerede, ne yiyecek? Diyelim ki, beslenmeyi Eğitim Bakanlığı karşılayacak, 3-4-5’inci sınıfların günlük beslenme maliyeti 2.8 milyon TL’dir. Haftalık 5.6 milyon TL… Öğrenciler yiyeceklerini evden getirecekse, nerede muhafaza edecek, nerede ısıtacak? Getiremeyenlerin yemeğini kim karşılayacak? “Tam gün eğitim” diyerek yalnız bir ders saati artacak. Bundan ne murad ediyoruz? Çocuğun beceri, yaratıcılık ve potansiyelini öne mi çıkarıyoruz?
Sual: Öğretmen eksikliği de senelerdir konuşulan fakat daima varolan bir problem. Bu yıl okullar durum ne?
Maviş: Bu yıl ilkokullarda, öğretmen nüfusunun %15’i, alandan gelmeyen, geçici öğretmenlerden oluşacak. Mustafa Kemal Atatürk Öğretmen Akademisi’ne geçtiğimiz yıllarda kafi öğretmen talibi alınmadı. Enflasyondan dolayı beklenmeyen emeklilikler de oldu. Bu yıl öğretmenlik sınavına 82 şahıs girdi, bu da ihtiyacın üçte birini karşılıyor. Ötekiler Eğitim Bakanlığı’nın insiyatifiyle, alanına, pedagojisine bakmadan, partizanca alınan geçici öğrenmenlerden oluşacak. Hususi eğitim öğretmenine gerekseme var, sınava giren 32 kişinin 10’u sisteme girdi. Öteki 22’sinin hakkını Türkiye’den gelen öğretmenler gasp edecek. Öteki taraftan, Ruhsal Danışman ve Rehberler öğretmen olarak işe alınıyor, ders verdirilmek isteniyor, bu uygulama çocuğun ruhsal danışmanlık gereksinimlerini çözmez. Bu mevzu mahkemededir. Rehber öğretmenler, rehber olarak alınmalıdır ki, amaca hizmet etsin.
Sual: 2023-2024 eğitim-öğretim yılı başlarken okullar iyi mi açılacak?
Maviş: Eylül’de kaos olacak, okulların şantiye alanlarına döneceği gerçeğiyle yüzleşmişken, fizyolojik altyapı ve beslenme koşulları uygun değilken, güvenlik başlı başına bir sorunken tam gün adı altında öğrenciler daha uzun süreler okullarda iyi mi duracak? Eğitim Bakanlığı mesuliyet almıyor, tüm sorunların çözümünü gene öğretmene yıkmaya çalışıyor. Eğitim Bakanlığı lüzumlu önlemleri almazsa, beslenme sorunları ve ruhsal problemler yaşanacak. Öğretmen her zamanki benzer biçimde görevinin başlangıcında olacak, okullar grevle açılmayacak. Öğretmen görevinin başlangıcında olacak, fakat cemiyet da görecek ki, okulda yaşanmış olan sorunların sorumlusu Eğitim Bakanlığı’dır. Öğretmenler yasadaki görevlerinin haricinde vazife üstlenmeyecek. Çocuklarımızı doğal olarak ki koruyacağız, vicdanımız, sevgimiz bunu yapmayı gerektirir. Ödev ve sorumluluklarımıza devam edeceğiz. Eğitim Bakanlığı’nın ortaya koyduğu tam gün vizyonu, hususi eğitim okullarında yaşanmış olan tecrübe noktasında, fiyasko olacak. Toplumun bunu görmesini isrtiyoruz. Şantiye alanlarında evlatların güvenliği sorgulandığında, öğleden sonrasında çocuklar aç kalınca, okulların hazır olmadığını hepimiz görecek. Kısa ve uzun solukta hedefleri belirlenmiş, vizyonu olan bir eğitim programıyla eğitimde süre uzatılabilir. Evlatların okul sonrasında, ücret ödeyerek, sanatla alakalı ve sportif faaliyetle ilgili kurs alması yerine, bu kursları ücretsiz bir şekilde okullara taşıyacak formül vardır. Bunu ortaya koyabilecek bir bakana ihtiyacımız var. Kaptan fena olursa, tüm rüzgarlar fena olur ve vapur doğru yol almaz. Nazım Çavuşoğlu, problem çözücü, ortaklaşa iş ve diyaloğa açık bir bakan değildir. Bir senedir çatışma yaşıyoruz, bu çatışmada bu vapur yol alamaz. Başbakan, eğitimde geleceği düşünüyorsa, bizim bu çağrımızı dikkate alsın. Yeni bir bakan, yeni bir vizyon ve onun kuracağı diyalog bizim için önemlidir. İstifa da bir erdemdir fakat Eğitim Bakanı’nın öyleki bir niyeti yoktur.