Sulh kültürünün temeli eğitim

Ödül AŞIK ÜLKER

Kıbrıs Dostluk Programı Kıbrıslı Türk Ana Koordinatörü Simge Kahvecioğlu, “iki toplumun gençleri içinde arkadaşlık ve itimat ilişkileri yaratmayı ve önyargının yerini umudun almasını” sağlamayı amaçlayan programa müracaat için son günün 26 Şubat bulunduğunu söylemiş oldu.

Kahvecioğlu, 9’uncu senesinde olan iki toplumlu Kıbrıs Dostluk Programı’nın (The Cyprus Friendship Programme, CFP) Kıbrıs’ın gençleri ve aileleri için tamamen gönüllülük esasına dayalı, iki toplumlu bir sulh projesi bulunduğunu anlatarak, CFP’nin başlıca hususi durumunun, “Kıbrıs’ta her insanın yeterince acı çekmiş olduğu gerçeği hakkında farkındalık yaratması” olduğuna vurgu yapmış oldu. Kahvecioğlu, her yıl temmuz ayında biri ABD’da, biri de Trodos’ta iki kamp düzenlediklerini belirterek, programın şu ana kadar toplamda 600 gence ulaştığını belirtti.

Kahvecioğlu, bu yılki kamplar için 26 Şubat’ın son müracaat zamanı bulunduğunun altını çizerek online olarak, www.cyprusfriendship.org adresinden müracaat yapılabileceğine dikkat çekti.

“Gerçek barışı arıyorsak, işe gençlerimizi eğitmekle başlamalıyız” diyen Kahvecioğlu, program hakkında detaylı data vererek, ilgi duyan gençleri 21 Şubat Salı akşamı 18:00-19:00 saatleri içinde Kıbrıs Türk Mimar ve Mühendisler Odaları Birliği’nde yapılacak bilgilendirme toplantısına çağrı etti.

“Önyargının yerini umudun alması”

Sual: Kıbrıs Dostluk Programı nedir?

Kahvecioğlu: 9’uncu senesinde olan Kıbrıs Dostluk Programı (The Cyprus Friendship Programme, CFP) Kıbrıs’ın gençleri ve aileleri için tamamen gönüllülük esasına dayalı, iki toplumlu bir sulh projesidir. Amaç iki toplumun gençleri içinde arkadaşlık ve itimat ilişkileri yaratmak ve önyargının yerini umudun almasını sağlamaktır. Programa katılan gençler ve aileleri öteki toplumdan gençler ve aileleri ile tanışır ve dost olurlar. Programa katılan gençler bir tek öteki toplumdan gençleri tanımakla kalmaz, kendilerini de daha iyi tanımaya başlarlar. Artık herşeye daha değişik bir perspektiften bakmayı öğrenirler. Kıbrıslıları nelerin ayırdığına değil, nelerin birleştirdiğine odaklanmaya başlarlar. Her ferdin farklılık yaratabileceğine, dolayısıyla da hep beraber oldukça daha çok yol alınabileceğinin farkına varmaya başlarlar.

İki toplumlu bir Kıbrıslı koordinatörler takımının iki toplumdan eşit sayıda genç seçmelerinin arkasından, ABD kampı için; gençler öteki toplumdan oldukça iyi bir arkadaşlık kurabileceklerine inandıkları hem cinslerinden bir şahıs seçerek ikili bir ekip oluşutururlar. Kızlar ayrı takımlar, erkekler ayrı takımlar oluşturmaktadır. Her ekip vesilesiyle, bu gençlerin aileleri de biraraya gelmekte ve sulh çabalarının tesirini artırmaktadır. Bu takımlar bir ay süresince ABD’da bir ailenin yanında bırakılırlar.

Trodos kampı’na gidecek öteki gençler ise ikili ekip oluşturmadan, aynı misyon ile bir haftalık bir kamp gerçekleştirir. Birbirlerini tanımadan kampa gelen gençler, imalathane emekleri, münakaşa ve oyunlar vesilesiyle tek bir ekibe dönüşürler.

İki kamp: 1 ay ABD, 1 hafta Trodos…

Sual: CFP’yi öteki programlardan değişik kılan nedir, program kapsamında bugüne dek neler yapılmış oldu?

Kahvecioğlu: Kıbrıs Dostluk Programı; her yıl temmuz ayında gerçekleşen iki kamptan oluşuyor. Bunların biri bir aylık ABD kampı, diğeri ise Kıbrıs’ta gerçekleşen bir haftalık Trodos kampıdır. Kamplara her yıl iki ayrı grup katılır, kimin hangi kampa katılacağına koordinatörler grubu karar verir. ABD kampı 2009 senesinde, Kıbrıs kampı ise 2013 senesinde adım atmıştır. Bu kamplarla şu ana kadar toplamda 600 gence ulaşıldı. Geçen yıl 64 gencimiz ABD kampına, 50 gencimiz de Trodos kampına iştirak etmiştir. Kıbrıs Dostluk Programı’nın başlıca özelliği, Kıbrıs’ta hepimizin yeterince acı çekmiş olduğu gerçeği hakkında farkındalık yaratmasıdır. Bununla beraber iki cemiyet içinde bir köprü benzer biçimde durarak, iki toplumun bilhassa de gençlerinin birbirlerini daha iyi tanımalarına, dolayısıyla da birbirlerine olan önyargıyı kırıp yerine itimatı inşa etmelerine destek olmaktır.

Programa katılan gençler, bir yıl süresince programın iki toplumlu gönüllü koordinatörler grubu tarafınca düzenlenen bir takım aktivite ve imalathane çalışmalarına katılırlar. Bu çalışmalarda sulh hakkında ve sulh için konuşurlar. Kamp programları; bir oldukça eğlencenin yanı sıra, oldukça büyük bir edinim kazanılmasını ve gençler içinde inanılmaz bir bağ kurulmasını sağlar.

CFP yalnızca ABD’ya gezi etmekten yada Trodos dağlarında bir kamp yapmaktan ibaret değildir. Gençler ve aileleri de tüm bir yıl süresince Kıbrıs’ta, Kıbrıslı koordinatörlerce organize edilen barışın inşası çalışmalarına katılırlar. Kıbrıs Dostluk Programı, artık Kıbrıs’ın iki tarafında da oldukça iyi tanınmış ve güvenilir bir program haline gelmiştir ki, üç senedir, CFP, bir okul benzer biçimde Euroscala’ya çağrı alıp, Kıbrıs’ı orada temsil ediyor. Devamlı olarak iki cemiyet medyasında, televizyonda, radyoda ve gazetelerde kuvvetli bir şekilde yer ediniyor. Program, Nobel Sulh Ödüllü Başpiskopos Desmond Tutu, Başkan Jimmy Carter ve Lakhdar Brahimi ile Kıbrıs’ta iki toplumun yitik kişileri ile ilgili bir belgeselin hazırlanmasına yardım etmiştir.(http://theelders.org/article/cyprus-digging-past-search-future). Geçen yıl da Sir Stelios Haji-Ioannou’dan 10 bin Euroluk ödülü kazandık.

Müracaat şartları…

Sual: CFP’ye kimler başvurabilir ve müracaat tarihleri nedir?

Kahvecioğlu: Başvurabilecek gençlerin 15 ile 18 yaş arası olmaları, lise son sınıfta olmamaları ve anne yada babalarından minimum birinin Kıbrıslı olması gerekmektedir. Gençler bu yıl ABD ve Trodos Kamp programlarına başvuruyu 26 Şubat 2017 evveliyatına kadar yapabilirler. Gençler, bu yıl ilk kez online olarak, www.cyprusfriendship.org adresinden müracaat formunu 26 Şubat 2017 evveliyatına kadar doldurmalıdırlar. Daha sona 4 Mart 2017, tarihinde iki toplumlu Kıbrıslı koordinatörler grubu tarafınca mülakata alınacaklar. Bu iki aşamanın değerlendirilmesi sonucunda Kıbrıslı iki toplumlu koordinatörler grubu gençlerin kamplara katılıp katılamayacağına karar verecek. Bizlerin, koordinatörler olarak, gençler de aradığımız özelliklerin başlangıcında, öteki toplumu tanıma isteği, onlarla süre geçirme isteği, barışa inanması geliyor. ABD’ya göndereceğimiz gençler, orada Kıbrıs’ı iyi temsil edebilmelidir. Kampa katılacak olan tüm gençler, ilerde de Kıbrıs için iyi şeyler meydana getirecek, mesuliyet sahibi gençler olacaktır.

“Hepimiz gönüllü”

Sual: Program iyi mi finanse ediliyor?

Kahvecioğlu: Programdaki tüm koordinatörler, gerek Kıbrıslı, gerek Amerikan koordinatörler ve ABD’da yanında kalacakları aileler dahil hepimiz, tamamıyla gönüllülük esasıyla programa katkı koymaktadır. Programımızın esas gideri tayyare biletleri ve ABD’da kalınan süre için meydana getirilen sıhhat sigortasıdır. Bunlar programa inancı olan kişiler, sivil cemiyet örgütleri yada politik olmayan kuruluşlar tarafınca karşılanmaktadır. Kıbrısla direkt ilgili olan Türkiye ve Yunanistan benzer biçimde ülkelerden maddi destek kabul edilmemektedir. O yüzden de programdan daha çok gencimizin yararlanabilmesi için ABD kampı programına katılacak olan gençlerin ailelerinden bu giderin ortalama üçte kabul edilen 850 dolarlık bir katkıda bulunmaları istenmektedir. Kıbrıs Kampı için bu ücret 120 Euro’dur.

“Gerçek barışı arıyorsak, işe gençlerimizi eğitmekle başlamalıyız”

Sual: Son olarak gençlere ne ileti vermek istersiniz?

Kahvecioğlu: Şu günlerde ülkemiz için bu tür programların gerekliliği daha da artmıştır. Gerçek barışı arıyorsak, işe gençlerimizi eğitmekle başlamalıyız. Gençlerin bu programa katılmakla elde edecekleri edinim asla bir halde başka bir deneyimle karşılaştırılamaz. O yüzden, 26 Şubat 2017 evveliyatına kadar, www.cyprusfriendship.org adresine ulaşıp daha çok data edinip, ordaki müracaat formunu doldursunlar. Daha çok data almak için, 0542 856 48 28 numaralı telefonu arayabilirler. İlgi duyanlar ek olarak Lefkoşa bölgesinde, 21 Şubat Salı akşamı 18:00-19:00 saatleri içinde Kıbrıs Türk Mimar ve Mühendisler Odaları Birliği’nde gençlere ve ailelerine yönelik yapacağımız bilgilendirme toplantısına da katılabilirler.

——————–

2016 senesinde CFP’ye katılan gençler ne diyor?

Eğitimin önemine vurgu…

Andrew Kollitsis (17): “Sulh kültürünün yaratılmasında eğitim oldukça önemlidir”

Sual: Bu programa başvurmaya iyi mi karar verdin?

Kollitsis: 2013 senesinde kardeşim programa katılmıştı. Programı ondan biliyordum. Hemen sonra ben de gönüllü olarak vazife almıştım. Daha ilkin de pek oldukça iki toplumlu projeye katılmıştım. CFP’de yer alma fikri bende hep vardı. Geçen yıl başvurdum ve kabul edildim.

Sual: Bu programdan ne beklentin vardı ve ne buldun?

Kollitsis: Öteki projelerde olduğu benzer biçimde mevzuları tartışmak, görüş alış verişinde bulunmak benzer biçimde şeyler bekliyordum. Fazlasını buldum. Bu projenin ötekilerden farkı bir ay süresince beraber yaşamaktı. Bu aramızda oldukça kuvvetli bağlar olmasını sağlamış oldu. CFP hayatınızı değiştiren bir proje. CFP ABD’ya seyehat etmekten daha fazlasıdır. CFP bir grupla ilişki oluşturmak, ülkenizin kültürünü keşfetmektir. Önceleri Kıbrıs zamanı ve kültürü mevzusunda oldukça şey bildiğimi düşünürdüm fakat oldukça daha fazlası varmış. Eğer ABD’ya tatile gitmek amacıyla başvurmayı düşünenler var ise, başvurmasınlar. Bu bir tek bir aylık değil, yaşam boyu devam eden bir projedir. Artık adanın kuzeyinde de akrabalarım var.

Sual: Sulh kültürünü geliştirmek için ne yapmak gerekiyor?

Kollitsis: Sulh kültürünün yaratılmasında eğitim oldukça önemlidir. Okullarda vakalar gençlere yansız bir halde aktarılmalıdır. “Geçmiş unutulsun, silinsin” demiyorum sadece vakalar yansız bir halde anlatılmalı ve bunların tekrardan yaşanmaması için ders çıkartılmalıdır. CFP benzer biçimde programlar da sulh kültürünün gelişmesine oldukça katkı yapıyor.

Sual: Görüşmelerde bir kriz yaşanıyor. Bir Kıbrıslı genç olarak liderlere ne söylemek istersin?

Kollitsis: Bu krizin aptalca bulunduğunu düşünüyorum. Bu tür problemler bu adanın geleceğini tehdit ediyor. İki liderin bunun üstesinden geleceğine inanıyorum.

———-

Gözen Kanısoy (15): “Gençlere affetmeyi öğretmeleri gerekir”

Sual: Bu programa başvurmaya iyi mi karar verdin?

Kanısoy: Medyada arkadaşlarımın fotoğrafını gördüm. Giyindikleri t-shirtün üstünde “Cyprus Friendship Program” yazıyordu. Ne işe yaradığını oldukça merak ettim, internetten internet sayfasına ulaştım, okudum. Fazlaca değişik ve hususi bir program olduğuna karar verdim. Lüzumlu detayları aldım ve başvurdum.

Sual: Bu programdan ne beklentin vardı ve ne buldun?

Kanısoy: Bu oldukça hususi bir programdı zira ABD’ya bir aylığına gidiyorduk ve çiftimizle bir odayı paylaşıyorduk. Aramızda oldukça kuvvetli bir bağ oluştu. Herşeyimizi paylaştık, kızkardeş benzer biçimde olduk. Sörf yaptık, film izledik, ABD’da kaldığımız evde de kızkardeşlerimiz oldu. Öteki programlardan daha fazlasını bekledim ve buldum. Bu program çerçevesinde yaşam boyu sürecek arkadaşlıklar kurduk.

Sual: Daha ilkin Kıbrıslı Rum arkadaşın var mıydı?

Kanısoy: Asla olmadı ne yazık ki. Bu program yardımıyla şimdi birçok Kıbrıslı Rum dostum var. Gruptaki kişlerle aramızda kuvvetli bir bağ oluştu. Ben tek çocuğum, kardeşim yok. CFP yardımıyla partnerim olan arkadaşımı kardeşim benzer biçimde hissediyorum. Bir aylık süreçte oldukça şey paylaştık.

Sual: Sulh kültürünü geliştirmek için ne yapmak gerekiyor?

Kanısoy: Arkadaşlarımın söylediği benzer biçimde en mühim şey eğitimdir. Okullarda gördüğümüz tarih tek taraflıdır. Bizlere Rumları fena olarak tanıtırlar, onlara da bizi. Öteki toplumun yaşadıkları anlatılmaz. Daha objektif olmak gerekir. Gençlere affetmeyi öğretmeleri gerekir. Geçmişte yaşananları affedip geleceğe daha iyi odaklanmak lazım.

Sual: Görüşmelerde bir kriz yaşanıyor. Bir Kıbrıslı genç olarak liderlere ne söylemek istersin?

Kanısoy: Kriz beni açıkçası oldukça üzdü. Programımızın amacı barıştır. Liderlerimizin ulaşmaya çalmış olduğu şey de barıştır. Liderlerin en kısa sürede bu krizi aşacaklarına inanıyorum ve öyleki umuyorum.

———-

Alexandros Violetti (16): “Sulh kültürü gençlerden başlayarak, eğitimle kurulabilir”

Sual: Bu programa başvurmaya iyi mi karar verdin?

Violetti: Kadın Sotia okulumuza gelip programla ilgili bir sunum yapmıştı. Program hoşuma gitti. Akrabalarım de sulh yanlısı bir aile. Onlar da beni başvurmam için teşvik etti. Başvurdum, kabul edildim, “niçin olmasın” dedim.

Sual: Daha ilkin Kıbrıslı Türk arkadaşın var mıydı?

Violetti: Benim yaşımda yoktu, babamın arkadaşları vardı. Babam Girne’de yaşamıştı, çocukluğundan arkadaşları vardı. Eskiden oraya onlarla buluşmak için yılda bir giderdim. Şimdilerde ayda bir gidiyorum.

Sual: Bu programdan ne beklentin vardı ve ne buldun?

Violetti: Başka programlarda da yer aldım. Aynı şeyin olacağını düşündüm, bu programlarda  gider tartışırsınız, gönüllü bazı emek harcamalar yaparsınız ve sonrasında biter. Fakat bu sefer pek oldukça yeni dost edindim, hala temaslarımız devam ediyor, bunların uzun soluklu arkadaşlıklar olacağına inanıyorum. Ebeveynlerim de yeni dostlar edindi. Bu benzersiz, hususi bir program. CFP uzun bir yolculuğun başlangıcı gibidir, onlarca yıl sürecek bir programdır. CFP arkadaşlarımızı daima göreceğiz. Bu program bir tek ABD’ya gitmek olarak algılanmamalı, oraya dinlence amaçlı gitmezsiniz.  Öteki toplumu tanıma, beraber emek verme ve tek olmayı öğrenme açısından da pek oldukça emek verme yaparsınız.

Sual: Sulh kültürünü geliştirmek için ne yapmak gerekiyor?

Violetti: Eğitim oldukça mühim. Sulh kültürü gençlerden başlayarak, eğitimle kurulabilir. Kıbrıslı Rumlarda, bilhassa devlet okullarında önyargılı, tek taraflı anlatımlar var, bu sulh kültürünü engelleyici bir yaklaşım. Eğitimden başlanması lazım.

Sual: Görüşmelerde bir kriz yaşanıyor. Bir Kıbrıslı genç olarak liderlere ne söylemek istersin?

Violetti: Onlara söyleyebileceğim şey, “insanlarınızı düşünün, kendi çıkarlarınızı değil. Ülkenizin geleceğini düşünün, uzun vadeli düşünün. 20 yıl sonrasında Kıbrıs’ı iyi mi hayal ediyorsunuz?”

Gereksiz bir kriz bulunduğunu düşünüyorum. Bizi gerçek hedefimizden saptırıyor. Bunun üstesinden en kısa zamanda gelmenin yolunu bulmalıyız. Ülkemiz için neyin mühim olduğuna odaklanmalıyız. Bu 50 senelik soruna çözüm bulmalıyız.

———-

Altay Doğahan (17): “Unutulmaz bir edinim”

Sual: Bu programa başvurmaya iyi mi karar verin?

Doğahan: Programı ablamdan biliyordum. Akrabalarım aslına bakarsanız aşırı sulh yanlısı bir ailedir. Benim okulumda da oldukça iyi bir sunum yapılmıştı. Fazlaca etkilendim, başvurdum ve kabul edildim.

Sual: Bu programdan ne beklentin vardı ve ne buldun?

Doğahan: Ben genel anlamda beklentilerimi yüksek tutmam. Programla ilgili da böyleydi ve bu sayede beklentilerimin oldukça üzerine çıktı. Yeni şeyler öğrenmek amacımdı. Spesifik olarak Kıbrıs meselesi, zamanı ve vakalara başka perspektiflerden bakma mevzusunda program beklentilerimin üstünde oldu.

Sual: Daha ilkin Kıbrıslı Rum arkadaşın var mıydı?

Doğahan: Ben Rum tarafında okuyorum aslına bakarsanız. Sadece program öncesi ve sonrası içinde benim çevremde de büyük değişim oldu. Şu anda Kıbrıslı Türk ve Kıbrıslı Rum dostlarım yarı yarıyadır diyebilirim. Daha ilkin Kıbrıslı Türk dostlarımla daha rahat hissederdim, şimdi bir fark hissetmem.

Rumları asla tanımamış oldukça gençler vardır ve CFP benzer biçimde programlar oldukça gereklidir sadece oldukça azdır. Birazcık ilgisi olan her insana CFP’ye katılmalarını tavsiye ederim. Bu programla beraber yaşamak, çalışmak bizlere yaşam boyu sürecek ilişkiler kurdurdu. Bu unutulmaz bir edinim. ABD’ya gitmek bir tek olayın bir parçasıdır. Program çerçevesinde açık görüşlü olmayı öğreniyorsunuz. Herşeyi bilmediğinizi kabul ettiğinizde açık görüşlü olmuş olursunuz ve karşınızdakini dinleyerek değişik bir perspektiften bakmayı öğrenirsiniz.

Sual: Sulh kültürünü geliştirmek için ne yapmak gerekiyor?

Doğahan: Gençliğin daha açık görüşlü olması, daha bilincinde olması gerekir. Bunun en iyi yöntemi eğitimle olur. İki tarafta da okullarda öğretilen olayların devlet tarafınca yorumlanmış şeklidir. Eğitim ve CFP benzer biçimde programlarla sulh kültürü geliştirilebilir.

Sual: Görüşmelerde bir kriz yaşanıyor. Bir Kıbrıslı genç olarak liderlere ne söylemek istersin?

Doğahan: Görüşmelerde bir aşamaya gelindi, belli bir ilerleme kaydedildi. İki önder şu anda adanın tarihini yazma şansına haizdir. Artık bazı şeyleri bırakıp ilerlesinler.