Şimal Kıbrıs’ta yatırımcının endişesi günübirlik emlakçılar!

Emlakçılıkta oldukca para var deyip sektöre girdiler, kendilerine güvenen yatırımcıları yarı yolda, meslektaşlarını zan altında bırakarak kaçıp gidiyorlar. Kıbrıs Emlak Merkezi’nde bu kez uyarı mevzumuz Şimal Kıbrıs’ta yatırımcının endişesi haline gelen günübirlik emlakçılar.

Kıbrıs’ın ilk ve tek emlak haber portalı Kıbrıs Emlak Merkezi’nde her dönem kayıt dışı emlakçılara karşı duruşumuzu net bir halde gösterdik. Haberler yaptık, röportajlar yayınladık, ikazlar sıraladık.

Birçok şahıs kaçağı eleştirip, kaçakla iş tutarken, biz bu işin kazananı değil, kaybedeni oldukca dedik.

Kaçak emlakçılara karşı şuur oturma noktasına geldi, en azından Kıbrıs Türk Emlakçılar Birliği benzer söylemlerle uyarılara başladı.

Fakat emlak sektörünün başından sorun tamamlanmamış olmuyor.

Bir ihtimal kaçak azaldı, fakat bu kez günübirlik emlakçılar türedi.

İşler iyi güzelken, bunlar bile göze batmıyordu.

Fakat son dönemde hem emlak işini profesyonelce icra eden adlardan, hem de bu kişilerden direkt yada dolaylı mağdur olanlardan o denli oldukca duyuyoruz ki günübirlikçileri, uyarmanın zamanı geldi…

[ilgili haber=’4700′]

Nedir günübirlik emlakçı, iyi mi adım atar, iyi mi çalışır, sonu iyi mi biter?

Hepsini tek tek sıraladık.

Tanımlama ile atalım ilk adımı.

Bazıları kendine girişimci diyor, fakat kesinlikle değil.

Girişimcilik başka bir şey, onların yapmış olduğu daha oldukca girişkenlikten öteye geçemiyor.

Eminiz ki özetleyeceğimiz süreci daha ilkin onlarca defa gördünüz. Aynı şekilde yatırımcı da görmüş oldu. O yüzden endişesi var artık yatırımcının. Şıpsevdi emlakçılardan uzak duruyorlar. Güvenilmiş olduğu isimle yola devam etmeye çalışıyor. Ya da asla emlakçıya yaklaşmadan yatırım sürecini çözmeyi deniyor.

Peki iyi mi gelindi bu noktaya? Anlatalım…

Kimi zaman *Bu işte oldukca para var, e hadi emlakçı olalım* diyerek, kimi zaman ise “ne uğraşacağım elalemin işinde, çevrem oldukca, portföyleri toplar, takır takır satarım” hayaliyle başlıyor her şey.

Eşe, dosta, akrabaya “alo ben emlakçı oldum, bundan sonrasında tüm alım satım işlerinizi ben yapacağım, başkasına gittiğinizi duyarsam küserim” telefonları ediliyor hızlıca.

Derhal bir ofis kuruluyor, açılışlar, çiçekler…

İlk günler coşku yüksek. Asla bilmediği yada azca bilmiş olduğu bir iş de olsa, yapacağından oldukca güvenli. Tereyağından kıl çekmek benzer biçimde olacak hatta…

Bu sebeple hedefi / hedefleri var.

Hedef bu kolay işi (!) hızlıca yapmış olup, hafta sonu gelmeden Range Rover siparişini vermek.

Bigün, iki gün, üç gün pek beklediği benzer biçimde geçmiyor.

Eşi, dostu, akrabası tam güvenli olamadığı için ne iş yaptığından, satın alma sürecine dahil etmiyor.

Bu kez ısrar devreye giriyor.

Israr ede ede portföy toplamaya başlıyor bu model girişkenler.

Israrı kıramayanlardan alıyorlar da.

Doğal olarak alırken de binbir vaat, binbir ümit.

[ilgili haber=’4690′]

Hatta piyasada duydukları “tek yetki” terimini o denli oldukca kullanıyorlar ki, uçan kaçan her şey için “tek yetkiliyiz” diyorlar.

Toplumsal medya hesapları yıkılıyor.

Baktığınız süre tek rakipleri dünyanın emlak devi “Donald Trump”.

Peki o şekilde mi? Hakikaten iş yapıyorlar mı?

Maalesef hayır.

Ilkin gelen taleplere karşı ilgisizlik başlıyor.

Bir süre sonrasında ofis boşalıyor, işe gitmiyorlar.

Sonrasında telefonlar yanıtsız kalıyor.

Süre geçiyor, fakat ortaya iş çıkmıyor.

Vaatler birikiyor bu zamanda, aynı şekilde borçlar da.

İş sıkıya fikir “vazgeçtik bu meslekten” diyebiliyorlar şak diye.

Onlarca, yüzlerce insanoğlunun malını mülkünü satarız umuduyla bağlayıp, bir günde yaptıkları işi bırakabiliyorlar.

Bazılarının şirketi bile kendi üstüne olmadığından, kesinlikle bir mesuliyet taşımıyor.

Tanıdık geldi mi size bu örnekler?

Daha ilkin kaç kişide / firmada yaşadınız bunu?

Bitti mi, bitmedi…

Peki bu fena örneklerden sonrasında ne oluyor?

Günübirlik emlakçı gidiyor, ona güvenenler yarı yolda kalıyor.

Alıcı / satıcı maalesef hala iyi ile kötüyü ayırt edemediği için, vaatlere acele kandırılmış olduğu için herkesi aynı zannediyor.

Bu kez işini hakkıyla icra eden, emlakçılığı ek iş değil, tek iş olarak, meslek olarak görenlerin hakkına giriyor. Onlardan da kaygı ediyor. Mümkünse emlakçı olmadan alım satıp yapmak istiyor.

Günün sonunda çürük elmaların yanında, meslek ve sektör de zarar görüyor.

O yüzden emlakçı olmak ve emlakçılıktan caymak bir günde alınabilecek kararlardan olmamalı. Bu işin içsel sorumluluğunu taşımasa da şıpsevdiler, ne olursa olsun maddi yükümlülükleri olmalı.

Iyi mi ki bazı işler için yüklü güvence mektupları gerekiyorsa, en azından emlakçılığa başlayanlar için de benzer prosedürler getirilmeli.

Aslına bakarsan Kıbrıs Türk Emlakçılar Birliği Yasası geçmiş olduğu süre, işe başlamadan ilkin yüklü tutarda yatırımların istenmesi bekleyor. Bir ihtimal bu rakamlar yükselirse ve süreç sıhhatli işlerse, sektöre girmek, sektöre zarar vermek ve kaçarcasına uzaklaşmak bu kadar kolay olmaz.

KIBRIS EMLAK MERKEZİ

En güncel haberlere erişmek için mail listemize abone olun